Sociaal Social Media

Zo oud ben ik echt nog niet,maar kan me nog goed herinneren dat ik met vriendinnen brieven schreef of elkaar op de huistelefoon belde om iets af te spreken. Anno 2011 mag je blij zijn met een kaartje uit een verre bestemming met in een getekend zonnetje 35 graden en de allerliefste vakantie groetjes, terwijl je eigenlijk allang op Facebook de vakantiekiekjes hebt kunnen zien! Want ben je van deze tijd dan heb je honderden vrienden op Facebook, houd je de wereld nauwkeurig in de gaten op Twitter, krijg je een nieuwe baan via je connecties op Linkedin en vind je de liefde van je leven op Relatieplanet!

Het heeft geen zin om je er tegen af te zetten, je moet gewoon meegaan in deze flow. Hoe graag je nog gewoon je zaken via de ouderwetse manier wil regelen, alles verwijst je naar websites, zonder je DigiD ben je nergens en een simpele overboeking doen we ook niet meer met een acceptgiro! Neem een voorbeeld aan Koningin Beatrix, vandaag 73 geworden en zij bedankte het volk voor alle hartverwarmende felicitaties via Twitter!! (Nou is zij natuurlijk niet zelf achter de PC gaan zitten, maar ze doet haar stinkende best mee te gaan in social-media-flow)

Maar hoe sociaal is social media? Ik klink nu waarschijnlijk vreselijk ouderwets, maar ik zie groepen jongeren bij elkaar staan die niet meer met elkaar praten en helemaal opgaan in hun telefoontjes. In plaats van praten, pingen ze elkaar op 10 meter afstand. Of mensen die gezellig samen uit eten gaan en vervolgens beide helemaal wild gaan op hun Iphone. Ik doe er net zo hard aan mee, maar ik weiger te veranderen in een couch-potato die alleen nog maar achter mijn telefoon of computer te vinden is. Wat heb je nou aan 500 vrienden op Facebook als je in real-life niemand hebt om ‘echte dingen’ te gaan doen?

 Iedereen die ‘The social Network’ heeft gezien weet dat de oprichter van Facebook alles behalve sociaal is. Hij richtte Facebook op door een gebrek aan vrienden en nog belangrijker, omdat hij het meisje van wie hij hield nauwlettend in de gaten wil houden! Want we zetten ons massaal in het bel-me-niet-register,maar tegelijkertijd plaatsen we iedere detail van ons leven online. Vind je het gek dat ze jou bellen om je lid te maken van ECI, je hebt waarschijnlijk mee gedaan aan een enquête waarin je hebt aangegeven dat je het ene na het andere boek verslindt.

En ik ben net zo schuldig als al die andere mensen die heel hun leven online zetten om te delen met belangstellende. Schijnbaar vinden we het fijn om de wereld te laten zien waar we op vakantie zijn geweest, met wie we een relatie hebben en te vertellen hoe we ons op dit moment voelen. We vinden het leuk onze mening te geven en elkaar zo nu en dan een por te geven. Maar laten we alsjeblieft een grens trekken; niemand zit te wachten wat je vandaag op je boterham hebt gehad,je intieme foto’s kun je ook maar beter binnenskamers houden en laten we vooral sociaal blijven!!

Match made in heaven!

With all ladies at the lunch table we've all sorts of conversations. Pregnancy (this company is in her mid-thirties so one after the other pops out a baby), shopping, feelings and men! Funny is that once in a while a man joins the table, but if he could he would take his sandwich and run!! I believe that men can learn from female topics, just as men can learn from watching ‘Sex and the City’ (I would watch sports if it would teach me something about the man’s brain, but I’m sure it wouldn’t!!) Anyway…on today’s lunch menu: relationships. Everyone has a different story or experience and I’m a big fan of sharing these story’s with each other.

One of the anecdotes was about a couple who practically had their first date in kindergarten. Yeah, some people meet when they are still in their diapers. They grow up together, start loving one another (as soon as they understand the meaning of love) and eventually become husband and wife. I’m almost a 100% sure that these people grow old together and die hand in hand. It sounds unreal and super romantic, but I know for sure that it happens. Another love story was about two people who just met at wrong time but it was meant to be, so time brought them back together. I guess in this case both of them needed there me-time, be just one before they become two. Another story from a colleague in search for love, was about internet dating...meeting over internet and eventually discover that you’re practically neighbor’s. Walking your dog, cleaning your car, going to the grocery-store…what?? All of that blindfolded!?!?

Now we’re talking about meeting Dutch-style but what about the rest of the world? What about all these countries in Asia, Middle East and Africa, where they believe in arranged-marriages? Your partner for life selected by your parents, brother or even a matchmaker. For us so surreal but it happens. The Indian newspapers are full with personals and not the tacky one we know with half-naked women, but extremely serious family’s searching for family’s with the same standards. They search for the ‘perfect soul mate’ by looking at reputation and wealth of the family. Or even diet routines, age and language! Can you imagine that instead of going on a date we go to a temple and let them take a look at the position of the stars to see if it’s a ‘match made in heaven’. (I’ve to admit that I also check if there’s a horoscope match!!)

Of course I’m a believer of love-marriage all over the world. People should be able to choose whomever they want to be with. But when I listen to all the single ladies at the lunch table; dating can tiring. Starting the entire getting-to-know-each-other-conversation, what basically is nothing more than exchanging age, profession, social life, hobby’s and family. Isn’t that the same as what your family would do for you if they were to arrange your marriage?

 But then when you’ve finally found him and the entire insecure-butterfly-feeling is gone, the hard work starts. Especially after a few years of being together, after you’ve married, when you have kids and even when the kids have moved out! So eventually we all have to work hard to make a relationship work. Whether it is arranged- or love-marriage, approved by the parents or the stars, knowing each other a billion years or not. We have to make it happen and spread the love….

Harlequin Bouquet-Vol.1

Veel mensen in mijn omgeving bekend en onbekend hebben al eens kennis gemaakt met mijn tik. Ik doe het onbewust en het is niet persoonlijk bedoelt, sterker nog het is een compliment als je mijn ‘slachtoffer’ bent. Mensen in het algemeen fascineren mij enorm, maar als je interessant genoeg bent staar ik je aan….opvallend en ongegeneerd lang! In de trein, bus, restaurant, winkel, bar, als ik je boeiend vind kijk ik je aan en op dat moment heb ik geen idee dat ik het doe. Vaak word ik door een vriendin wakker geschud of erger nog door de persoon zelf!!

Zo ook gisteravond in de Thalys van Parijs naar Amsterdam. Na wat pogingen te slapen en te stoppen met eten-uit-verveling had ik een nieuwe doelwit gevonden. Twee Amerikanen, man en vrouw, die zich wild aan het uitleven waren op hun iPad. Ik had een sneaky manier gevonden dit schouwspel te observeren door een licht weerkaatsing tegen een schuin stukje plafond. Ze speelde een spelletje wat schijnbaar voor nogal wat hilariteit zorgde, want het gelach werd steeds sterker. En buiten dat ik het leuk vind naar het gedrag van mensen te kijken, ben ik ook altijd nieuwsgierig naar de relatie tussen mensen. Collega’s, broer-zus, vrienden,familie, relatie, eerste date….en bij dit koppel voelde ik een vreemde spanning. Vrouwen hebben namelijk twee verschillende manieren van lachen, het super uitgelaten grenzeloos lachen met vriendinnen of het bescheiden giechelen om aantrekkelijk te worden bevonden door een man! Zij was een duidelijk voorbeeld van het laatste en giechelde er charmant op los.

Nu ga ik even mijn eigen Harlequin Bouquet reeks versie bedenken van dit stel; Ze zijn collega’s die samen voor zaken in Europa zijn. Een week op elkaar aangewezen en nagelang de tijd vordert lopen de spanningen op. Zij is single, maar wel degelijk op de hoogte van zijn status; getrouwd (voor ‘n jaartje of drie en geen kinderen) en mocht ze dat nog niet weten kon ze de ring aan zijn vinger zien blinken. Hij is erg gecharmeerd van zijn single collega en een gewillig slachtoffer van haar overduidelijke flirtgedrag. En laten we eerlijk zijn tuurlijk weet zij wel hoe de vork in de steel zit, maar goed dat hij getrouwd is, is niet haar probleem. Totdat hij haar, toen het na halte Schiphol in de trein wat rustiger begon te worden, heftig begon te zoenen. Ik en mijn collega stonden op om onze spullen te verzamelen voordat we bij CS zouden zijn en het stel stopte snel en keken betrapt op. AHA duidelijk gevalletje vreemdgaan!!

Na nog wat stiekem wilde zoensessies kwam dan toch het gesprek waar je niet omheen kunt; ‘It’s not fair even if you’re wife is out of town…..whisper,whisper….I just felt like kissing you…..whisper,whisper…….just a kiss…….angry face……didn’t want to hurt you!!’. En dit geheimzinnige gesprek werd afgesloten met een kus op haar hand. De hele spanning verdween en maakte plaats voor een hoop ongemakkelijkheid. Natuurlijk is hij zijn boekje te buiten gegaan, maar gelukkig kwam dit gesprek vrij snel na de eerste kus tot stand ipv in de hotelkamer wanneer ze echt over de streep zouden gaan. De blonde dame kroop duidelijk meteen in haar slachtoffer rol, terwijl zij net zo schuldig is als haar getrouwde collega! Helaas bereikte we CS en kon ik nog een laatste tafereel op de roltrap observeren;  Zij zonder bagage met haar armen provocerend over elkaar en de zonnestraal op haar gezicht van 15 minuten geleden was verandert in een donderwolk.  En hij die met de bagage drie trappen hoger stond en die vanaf nu waarschijnlijk de rest van hun zakentrip alleen nog maar haar rug zou mogen aanschouwen.

Spiegeltje, spiegeltje...

Dat wij vrouwen vreselijk ijdel zijn is alom bekend;massaal slepen we dagelijks een handtas vol met crèmepjes mee, delen met z’n drieën 1 cheesecake en verzinnen 101 redenen waarom we dat jasje ECHT moeten hebben. De plastische chirurg heeft een lijst opgesteld met de meest aangevraagde verbouwingen; de lippen van Scarlett Johansson, de haren van Taylor Swift en de neus van Natalie Portman. Lekker oppervlakkig denk ik dan, alsof dat deze ontevreden en ongelukkige dames echt geluk gaat brengen. Tuurlijk droom ik stiekem ook wel van Jennifer Lopez billen, maar dat wil niet zeggen dat ik morgen al in de wachtkamer zit voor implantaten. (Al ben ik eerlijk gezegd wel héél nieuwsgierig naar zo’n wachtkamer vol voor- en na-foto’s, boekjes met de perfecte billen, cup-maten en correcties op bestelling. En dan heb ik het nog niet eens over de type vrouwen en mannen die hoopvol in de wachtkamer zitten te wachten op hun nieuwe ‘geluk’)

Alles moet perfect zijn maar tegelijkertijd wringen we ons allemaal in killer-heels of juist comfi-Uggs waaruit onderzoek is gebleken dat deze het risico op voetschimmel verhogen!! We gaan daarbij maandelijks over ons toelaatbare budget heen om te kunnen shoppen,in plaats van onze verslaving te onderdrukken. Zonder te overdrijven, zijn wij gemiddeld acht maanden van ons leven aan het koopjes jagen en zijn dat vaak ook nog eens de meest slechtste aankopen, want “het-was-zo-goedkoop!!” We kopen met onze roze bril op regelmatig kleding in de verkeerde maten of die beroemde miskopen (want op de paspop was het heel leuk!!) die vervolgens dus in de kast verdwijnen met het prijskaartje er nog aan. Complex zijn wij vrouwen wel van tijd tot tijd,maar waar zijn die mannen wat betreft uiterlijk!!!

Ik denk dat mannen iets minder ijdel zijn en met stip op 1 de Nederlandse man, die over het algemeen voor lekker praktisch gaat en te krenterig is om teveel geld uit te geven aan nieuwe trends wat betreft fashion. Toch zijn er nog voldoende mannen die er wel iets om geven, maar het niet makkelijk zullen uiten totdat we hun badkamergedrag zien. Want waar wij overduidelijk uitblinkers zijn in ijdelheid gaat het bij de mannen vaak achter gesloten deur (niet dat wij dat niet doorhebben). En waar ligt de grens? Wanneer wordt de ijdelheid bij een man onaantrekkelijk? Naar mijn idee gaat de ongeschreven regel op; wanneer hij meer tijd voor de spiegel doorbrengt dan mij! Of nog erger als zijn scherp geëpileerde wenkbrauwen die van mij topt of mij gaat vertellen hoeveel calorieën dat chocolaatje heeft als ik op punt sta deze in mijn mond te stoppen!!

Ach, uiteindelijk zullen wij vrouwen hierin altijd van de man winnen, waarschijnlijk omdat we zelf heel kritisch zijn en ook nog aan de kritieken van de buitenwereld willen voldoen. Niemand wil zich het lelijke eendje voelen in de vijver en dat gaat op voor zowel de man als de vrouw. Het verschil zit hem in de prioriteiten die we stellen, mannen hebben nachtmerries over grijs haar en dromen van een sixpack! Vrouwen hebben nachtmerries over gebroken naaldhakken en dromen over de nieuwe Birkin-bag, Balenciaga-dresses, Gucci-shoes, het lichaam van Gisele Bündchen, het multitalent van........

INTRO 2011

2011; nieuw jaar,nieuwe kansen...zo hebben we allemaal stiekem wel een goed voornemen.

Die van mij zijn vrij standaard; kerstkilo's weg-balansen, gezond en stress-vrij leven, genieten van de kleine dingen en dan iets minder standaard; dit blog beginnen!

Mijn kinderwens om journalist te worden is ooit in een donker verleden van de baan geveegd door een zeer strikte docent Nederlands. Nou is je pubertijd niet echt een goede graatmeter voor de toekomst, want buiten die opstandige puber ben je eigenlijk heel naïef. En dus geloof je in alle onzekerheid zo'n diep fronsende grijze docent eerder dan je eigen droom!

 

Nu heb ik 10 jaar later ietsjes meer wijsheid en lef weten te vergaren en hopelijk hierna ook geboeide lezers van dit blog. Dromen zijn er om te volgen en het gezegde gaat; ‘wie niet waagt die niet wint!’

 

Dus voor allen geldt, wie houd je tegen als je je droom werkelijkheid wil laten worden. Je leeft je eigen leven, je speelt niet alleen de hoofdrol,maar bent ook nog eens de regisseur. Niets is onmogelijk, alles is een keuze en nog meer van dat soort tegel-wijsheden. Maar het zou geen wijsheid heten, als het niet allemaal waar zou zijn. Mijn tegel voor 2011 mag beschreven worden met; ‘Schrijf ook dit jaar weer een prachtig script en speel een glansrijke hoofdrol!’