Sociaal Social Media

Zo oud ben ik echt nog niet,maar kan me nog goed herinneren dat ik met vriendinnen brieven schreef of elkaar op de huistelefoon belde om iets af te spreken. Anno 2011 mag je blij zijn met een kaartje uit een verre bestemming met in een getekend zonnetje 35 graden en de allerliefste vakantie groetjes, terwijl je eigenlijk allang op Facebook de vakantiekiekjes hebt kunnen zien! Want ben je van deze tijd dan heb je honderden vrienden op Facebook, houd je de wereld nauwkeurig in de gaten op Twitter, krijg je een nieuwe baan via je connecties op Linkedin en vind je de liefde van je leven op Relatieplanet!

Het heeft geen zin om je er tegen af te zetten, je moet gewoon meegaan in deze flow. Hoe graag je nog gewoon je zaken via de ouderwetse manier wil regelen, alles verwijst je naar websites, zonder je DigiD ben je nergens en een simpele overboeking doen we ook niet meer met een acceptgiro! Neem een voorbeeld aan Koningin Beatrix, vandaag 73 geworden en zij bedankte het volk voor alle hartverwarmende felicitaties via Twitter!! (Nou is zij natuurlijk niet zelf achter de PC gaan zitten, maar ze doet haar stinkende best mee te gaan in social-media-flow)

Maar hoe sociaal is social media? Ik klink nu waarschijnlijk vreselijk ouderwets, maar ik zie groepen jongeren bij elkaar staan die niet meer met elkaar praten en helemaal opgaan in hun telefoontjes. In plaats van praten, pingen ze elkaar op 10 meter afstand. Of mensen die gezellig samen uit eten gaan en vervolgens beide helemaal wild gaan op hun Iphone. Ik doe er net zo hard aan mee, maar ik weiger te veranderen in een couch-potato die alleen nog maar achter mijn telefoon of computer te vinden is. Wat heb je nou aan 500 vrienden op Facebook als je in real-life niemand hebt om ‘echte dingen’ te gaan doen?

 Iedereen die ‘The social Network’ heeft gezien weet dat de oprichter van Facebook alles behalve sociaal is. Hij richtte Facebook op door een gebrek aan vrienden en nog belangrijker, omdat hij het meisje van wie hij hield nauwlettend in de gaten wil houden! Want we zetten ons massaal in het bel-me-niet-register,maar tegelijkertijd plaatsen we iedere detail van ons leven online. Vind je het gek dat ze jou bellen om je lid te maken van ECI, je hebt waarschijnlijk mee gedaan aan een enquête waarin je hebt aangegeven dat je het ene na het andere boek verslindt.

En ik ben net zo schuldig als al die andere mensen die heel hun leven online zetten om te delen met belangstellende. Schijnbaar vinden we het fijn om de wereld te laten zien waar we op vakantie zijn geweest, met wie we een relatie hebben en te vertellen hoe we ons op dit moment voelen. We vinden het leuk onze mening te geven en elkaar zo nu en dan een por te geven. Maar laten we alsjeblieft een grens trekken; niemand zit te wachten wat je vandaag op je boterham hebt gehad,je intieme foto’s kun je ook maar beter binnenskamers houden en laten we vooral sociaal blijven!!