Brutaaltjes

Je kent ze wel op de meest onmogelijke momenten vallen ze je lastig, callcenter-medewerkers. Je stapt net in de auto om naar huis te gaan, je staat in de Appie of je wil net de eerste hap van je eten nemen. Omdat deze brutaaltjes altijd anoniem bellen, neem je (in het begin althans) altijd op. Dit omdat je geen eventueel belangrijk telefoontje wil missen, want terugbellen is natuurlijk geen optie. Allemaal slimme marketing trucjes waar wij allen meerdere malen onze billen aan moeten branden voordat we ons lesje leren.

 

Iedere fatsoenlijke burger begint netjes! Op de eerste vraag die gesteld wordt, namelijk ‘komt het gelegen als ik u een paar vragen stel?’ zeggen de meeste mensen de eerste paar keer meestal nog wel ja. Ook al komt het niet gelegen we zeggen de eerste keer allemaal ja, niet wetende wat voor een ellende er gaat komen. Dan krijg je een tergend lang verhaal, waar je met een beetje geluk nog uhu of ja aan kan toevoegen, maar in de meeste gevallen krijg je niet de kans om te onderbreken. Een tornado aan goed geformuleerde zinnen komt over je heen. Het is zo’n doordacht stukje tekst wat zo goed inspeelt op je gevoel, dat je denkt alleen maar te kunnen bevestigen. “U wilt toch ook het beste voor uw kinderen” (een reeks kinderboeken waarmee ze nog beter gaan lezen en schrijven). “U maakt iedere maand gegarandeerd kans op prachtige prijzen met deze loten!!” (20% korting op een vijfdelige pannenset is geen prijs!!) Voor je het weet is er geen weg meer terug en ben je overgestapt van energiebedrijf of ben je voor een jaar lid van een of andere Duitse loterij.

 

Daarnaast heb je ook nog van die vervelende lui die op straat staan met hun klembord onder hun armen. De eerste keer denk je, ik zal eens luisteren wat ze te vertellen hebben of je denkt zelfs heel naïef dat ze gewoon de weg komen vragen. Niets is wat het lijkt, ze willen je gewoon keihard inpakken met hun vriendelijke koppies. In het begin geef je ze nog aandacht en trap je zelfs een paar keer in hun verkooppraatjes. Zo ben ik al een keer lid geworden van de ECI-boekenclub en donateur van een of ander fonds,omdat ze me wisten in te pakken met hun snelle babbel of knappe koppie. Daarna heb ik nog een aantal keer naar deze gasten geluisterd en geprobeerd ze op een vriendelijke doch duidelijke manier af te schudden. Toen ik eenmaal doorhad dat me dat gewoon onnodige tijd en energie kostte bedacht ik me dat ik zou zeggen dat ik haast had, totdat één van die slimmeriken zei dat hij wel even mee wilde lopen. Volhardend en ontzettend irritant!

 

Inmiddels ben ik de onbeschofte burger wat dit betreft en maak ik op straat geen oogcontact meer of loop ik in een boog om die groep met dezelfde regenjasjes heen.  Ook aan de telefoon, zodra ze een aanzet maken hun riedeltje met voorgeprogrammeerde onzin te verkopen zeg ik resoluut; “geen interesse!!”. Ik weet dat diegene die daar met al zijn goede bedoelingen op straat staat te werven of die gasten aan de andere kant van de telefoon 100 keer dit soort vervelenigheid over hun heen krijgen, maar dit baantje is een keuze. Bij deze roep ik ze allemaal op hun werk per direct neer te leggen. Doe ons beide een plezier en stop die nonsens!!