Le charme de Paris

Parijs is mijn favoriete stad; heel romantisch, geen enkel steegje onaantrekkelijk en altijd even charmant! Als er een schoonheidswedstrijd gehouden zou worden onder de wereldsteden zou Parijs de eerste prijs winnen. Ik ben er heel vaak geweest, maar kan er nog honderden keren naartoe zonder dat het mij zou vervelen. Er is zoveel te zien en te doen, een stad die me steeds weer verbaast en me iets nieuws brengt. Iedere keer kom ik verliefd en geïnspireerd terug. Zo ook dit weekend! Ik zou goed nog een week kunnen rondlopen met mijn I-love-Paris-T-shirt, hoe cliché die dingen ook zijn!!


Wat vooral bijdraagt aan de charme van de stad is de street art, daarmee bedoel ik street art op alle vlakken. De spray art, de stickers en stencils die door heel de stad hangen, die van grappig tot heel vooruitstrevend gaan (zie FB). Daarbij ook al de artiesten die met hun kunsten voorbijgangers tot hun publiek weten te winnen. Muziekanten, dansers, schilders of wat voor preformers dan ook. Zo werden wij op de trappen van de Sacre Coeur geëntertaind door een straatvoetballer, die de meest waanzinnige trucs deed. Dan bedoel ik niet zomaar een balletje 100 keer hooghouden, maar gewoon met een bal balancerend op zijn hoofd een lantaarnpaal in klimmen en hangend aan de top een bal hoog houden (zie FB). Met als decor het fenomenale uitzicht over Parijs had hij honderden mensen aan zijn lip hangen. 


Een andere tak van street art zijn de Afrikanen en Indiërs die proberen hun gekoelde drankjes of eiffeltorens in alle kleuren van de regenboog aan de man proberen te brengen. Hoezo art?!? Geloof me, het is een kunst om hierin succesvol te zijn! Er zijn er namelijk honderden van dit soort verkopers en tientallen op één plek. Ze concurreren elkaar weg en gaan daardoor stunten met idiote prijzen zoals 5 voor 1 euro! Met zijn allen onder de Eiffeltoren en één voor één dezelfde toeristen aanspreken, die waarschijnlijk niet van gedachte veranderen als ze de eerste keer al geen interesse hadden. Zodra de politie komt geven ze een fantastische show, want dan rennen ze massaal met hun handeltje onder hun arm verschrikt weg. Dit schouwspel is het vermakelijkst op de trappen van de Sacre Coeur waar je ze in een domino effect hun biezen ziet pakken en de agenten onder luid applaus van de toeristen een sprintje erachteraan ziet trekken. Niet dat het echt daadkrachtig is, want 10 minuten later komen ze allemaal weer tevoorschijn met hun flesjes Heineken en blikjes Cola.


Waar de politie echt iets aan moet doen zijn sommige zigeuners die het voor de toeristen echt onmogelijk maken. Ze bedelen om geld en dat gaat niet op de meest vriendelijke manier. Ze zijn grofweg brutaal, blokkeren je weg en nemen geen genoegen met een nee. De mannen sturen de vrouwen met kinderen erop uit om de toeristen zoveel mogelijk geld afhandig te maken, terwijl ze zelf in hun Mercedes door de stad rijden. Er wordt misbruik gemaakt van kinderen en baby’s om medelijden op te wekken bij vrijgevige toeristen. Wat men niet weet is dat baby’s bedwelmd worden met alcohol, zodat ze futloos in de armen van de moeder ligt om zo nog meer geld te kunnen ophalen.


Het is een schande dat dit gebeurt! In plaats van straatmuzikanten of artiesten wegjagen die tenminste nog iets doen om een aalmoes te verdienen, moeten ze dit soort schandalen harder aanpakken. Want de echte kunstenaars en artiesten zouden nooit uit het straatbeeld van Parijs mogen verdwijnen, dit maakt Parijs tot een wereldstad waarin ze hun  kunsten kunnen tonen. Waar ze ontdekt kunnen worden, een zakcentje kunnen verdienen of gewoon andere mensen kunnen inspireren.