Stropdassen vlucht!

Met een businesstrip naar Londen stap je altijd in een vliegtuig vol met mannen. Niet zo vreemd als je op een doordeweekse dag heen en terug vliegt, maar zelfs in het hoogseizoen mag je plaats nemen in je vliegtuigstoel omringd door stropdassen. Vrouwen in een mannenwereld, want hoe komt het toch dat in deze geëmancipeerde wereld zo’n vliegtuig nog steeds 90% gevuld is met mannelijke zakenlui? Een enkele vrouw in een mantelpakje en dan wij; designers op gympies. 

Persoonlijk vind ik het niet heel vervelend! Ik ben waarschijnlijk de benjamin aan boord en ook nog eens een van de weinige dames en dat maakt me one of a kind (en dat is toch wel leuk!!) Tussen al de laptops, kranten en excel sheets, hebben wij het over wat we aan trends gaan zien of hebben gezien. Zonder dat we het door hebben kakkelen we vrolijk over mode, collecties en andere vrouwenonderwerpen. Mannen kijken wel altijd even op van ons dames aan boord, maar besteden weinig aandacht aan ons, laat staan onze gespreksonderwerpen.

Gisteravond stonden we bij onze gate te wachten om aan boord te gaan van het vliegtuig. Wij met onze shoppingbags tussen alle koffertjes en laptoptassen en wij die onze shoppingdagen doornemen tussen alle haastige telefoontjes en laatste mailtjes naar kantoor. In de rij richting het vliegtuig merkte ik een man op die ons net meer iets aandacht schonk dan alle andere zakenlui die met hun hoofd nog in de laatste meeting zaten. Hij leek gefascineerd door ons en ons gesprek.

Nou bracht het lot hem ook nog eens op een stoel schuin voor mij, zodat hij het gesprek wat wij voerden (over en weer het gangpad) heel goed kon volgen.  Hoe onopvallend hij ook probeerde mee te luisteren door zijn hoofd een beetje te draaien, merkte ik al snel aan zijn gezichtsuitdrukkingen dat hij werd geamuseerd door ons geklets. We hadden een enorm vrouwenonderwerp aangesneden, namelijk; astrologie, iets waar mannen totaal niets mee hebben. Toch leek deze man wel even behoefte te hebben aan wat andere stof na wellicht een dag vergaderen. Bij het benoemen van alle kenmerken van de sterrenbeelden en of we daar wel of niet goed mee gingen, zag ik af en toe zijn mondhoeken omhoog gaan. Een glimlach van herkenning of misschien dacht hij; typische vrouwen.

We merkten op dat we een ongelofelijk Viva onderwerp hadden aangesneden in een vliegtuig vol met mannen en beëindigden het gesprek, maar schijnbaar waren wij niet de enigen die dit vermakelijk vonden. Zo zie je maar...dus wat nou vrouwen in een mannenwereld, mannen in een vrouwenwereld!