Voorbeeldige Tante Gezocht!!

Zaterdagmiddag waren wij voor een paar uur surrogaatouders voor mijn twee kleine neefjes. Even een kleine profielschets; de jongste van 4 is in zijn ontdekkingsfase en heeft pas ontdekt dat hij net zo hard kan slaan als zijn oudere broertje. De oudste van 6 houdt van de grens opzoeken (en dan bedoel ik vooral mijn grens…hoe ver kan ik gaan?!) en neemt zijn oudere-broer-rol heel serieus, belerend en verzorgend! En ik, 27 jaar, besloot toen ik op mijn 20ste tante werd de tofste tante ooit te worden!!

Enfin, zaterdagmiddag gingen we met de boys op stap. Ik was heel blij dat ik versterking had, want ik heb na de laatste ervaring de uitdaging niet meer aangedurfd. (Ik was met de jongens even boodschappen doen in Albert Heijn en had ze het liefste in de speelhoek achter willen laten, als ze deze niet al bijna hadden afgebroken!!) Het ging heel erg soepel, omdat mijn lieve vriend in de rol kroop van SuperOom en die kids bezig hield met wie-het-eerste-bij-het-stoplicht-is-spelletjes. Daarbij gingen we naar de film wat sowieso een schot in de roos is bij mijn neefjes die normaal niet weg te slaan zijn bij de tv. 

Halverwege de film vroeg mijn jongste neefje; wanneer gaan we naar huis? En dat was het moment dat ik even bang was dat de onrust zou inslaan. Maar gelukkig, had ik een zak m&m’etjes om hem zoet te houden. Dat is niet de meest pedagogische manier om hem rustig en geïnteresseerd te houden, maar goed als ik wil dat ze naar me luisteren moet ik toch vaak plan B inschakelen, omdat plan A steevast mislukt. Na de film renden de kids naar buiten en ik wist wat er zou gaan gebeuren. Alle opgespaarde energie van 2 uur zoet stilzitten moest eruit! Ze renden rondjes achter elkaar aan en dat vind ik normaal geen probleem als we niet aan de rand van een drukke weg hadden gestaan. Daarbij klom mijn jongste neefje op de sokkel van een kunstwerk en wilde er op mijn verzoek niet vanaf komen. 

Om heel eerlijk te zijn kan ik het hun ook niet kwalijk nemen,want dit is ook wel mijn eigen schuld. Ik hang gewoon iets teveel de leuke tante uit, waarmee ik dus geen overwicht heb gecreëerd. Ik zie ze niet zo heel erg vaak, dus wil ik wel graag populair zijn bij mijn neefjes. Dit doe ik niet door middel van snoep en kado’s, maar door ze baldadigheden te leren. Door ze bijvoorbeeld te laten zien hoe je roze bellen kan blazen in je glas Yogho of hoe makkelijk tagliatelles blijven plakken op je gezicht. Dat is op dat moment natuurlijk hilarisch, maar als je dan even een moment van overwicht wil, ho maar!! Een leuke tante hoeft geen strenge tante te zijn, het is van belang dat ik de balans vind.

Ach uiteindelijk moeten kinderen, kinderen kunnen zijn en tantes moeten af en toe gek doen, die balans komt later wel!!